فریب نخوریم
. ادامه راه سبز(ارس): نمیدانم آنچه را روز دوشنبه در تهران به امضا رسید چه باید نامید؛ اما هر نامی که بر متن امضا شده در تهران نهاده شود تغییری در ماهیت آن ایجاد نخواهد کرد.
اگر اجرای توافقات مندرج در این متن، منجر به کاهش مشکلات مردم ایران شود و نگرانی های جهانی را برطرف کند ضمن حمایت از اجرای آن، باید از دولتمردان سوپر انقلابی ایران سؤال کرد که به کدام مجوز شرعی، عقلی وقانونی، با تأخیر چند ماهه در پذیرش تبادل سوخت، موجب به هدر رفتن فرصت های فراوان شده و هزینه های گزاف به ملت ایران تحمیل کرده اند؟ آیا آنها نمی توانستند در همان مراحل اولیه، تن به این توافق بدهند تا به مرحله فعلی نرسند؟ دولتمردان کم خِرد وخودخواه ایران، به جای باج دهی به کشورهای نه چندان مهم و فرصت دهی به آنها برای امتیازگیری دو طرفه از ایران وگروه ۱+۵، می توانستند مستقیما با تصمیم گیران اصلی ـیعنی همان کشورهایی که اجرای توافقنامه تهران به تایید آنها موکول شده است ! ـ توافق کنند تا هزینه کمتری توسط ملت ایران پرداخت شود.این موضوع ، در کیفر خواست طولانی ملت ایران علیه کودتاگران گنجانده می شود ودر اینده ای نه چندان دور، پاسخگویی به آن از کودتا گران مطالبه خواهد شد.
اما ازسوی دیگر به نظر می رسد برای اجرای این توافق نامه، اراده جدی در ایران وجود ندارد. مهم ترین سند برای اثبات این ادعا، فخر فروشی وقیحانه مدیر مسئول کیهان به بهانه توافق نامه اخیر تهران است . حسین شریعتمداری که باید او را سخنگوی افراطی ترین فراکسیون کودتاگران نامید، در سرمقاله امروز خود به نکاتی اشاره کرده است که بی شباهت به بهانه جویی های او در اوایل پاییز ۸۸ برای توجیه مخالفت با ارسال اورانیوم سه ونیم در صد به فرانسه نیست.
نقش آفرینی اخیر حسین شریعتمداری، ثابت می کند که حل مسئله هسته ای، برای کودتاگران اهمیت زیادی ندارد بلکه آنها به دنبال آن هستند که در چهار هفته باقیمانده تا سالگرد کودتا، جهانیان را به امکان حل مسئله هسته ای امیدوار سازند و از این طریق از فشارهای احتمالی خارجی بر خود به خاطر موج فزاینده سرکوب در آستانه ۲۲خرداد، بکاهند. ظاهرا اراده دولتمردان برای توسل به بازداشت، اعدام وسایر روشهای سرکوب به منظور جلوگیری از تحرکات جدید در نخستین سالگرد کودتا، بسیار جدی است.
آنها نه تنها تصمیمی برای پذیرش در خواست کروبی و موسوی وصدور مجوز راهپیمایی ندارند بلکه با از سرگیری بازداشتها و احضارها و حتی تهدید به گسترش اعدام ها می خواهند فضای پلییسی برکشورحاکم نمایند؛ اما آنچه آنها را نگران می سازد تلاش انسانی برخی رسانه های جهانی و تعدادی از مجامع حقوق بشری برای انعکاس واقعیات ایران و پیشرفت های جنبش سبز می باشد لذا با تنظیم عجولانه سناریوی تبادل سوخت به دنبال امید آفرینی کاذب در افکار عمومی جهانی هستند.
کودتاگران که می دانند احتمال دسترسی آنها به سلاح هسته ای، خواب را از چشم همه انسان دوستان در جهان ربوده است با طراحی جدید و نه چندان غرور آفرین خویش، سرگرم سازی ملت ها و دولت ها به احتمال حل این دغدغه بزرگ را در دستور کار خود قرار داده اند تا ازاین طریق، موضوع سرکوب مخالفان در ایران و نقض گسترده حقوق بشر راتحت الشعاع قرار دهند.
تحولات سال گذشته، کودتاگران را از فریب مردم ایران ناامید ساخته است زیرا ملتی که فریب «رأی سازی قلابی کودتا کران» را نخورد قطعا تحت تأثیر سناریو سازی های ناشیانه آنها در موضوع هسته ای قرار نخواهد گرفت؛ اما گویا امیدواری به فریب برخی «دولت های امتیاز خواه»، سران دولت کودتا را به طراحی برای انحراف اذهان آنان از سرکوب های جدید در آستانه سالگرد کودتا تشویق کرده است. پس به هوش باشیم که در دام کودتاگران نیافتیم وخود را بیش از حد به محتوای توافق اخیر سرگرم نکنیم زیرا همه ما در آستانه ۲۲خرداد وظایف بزرگتری داریم.
. ادامه راه سبز(ارس): نمیدانم آنچه را روز دوشنبه در تهران به امضا رسید چه باید نامید؛ اما هر نامی که بر متن امضا شده در تهران نهاده شود تغییری در ماهیت آن ایجاد نخواهد کرد.اگر اجرای توافقات مندرج در این متن، منجر به کاهش مشکلات مردم ایران شود و نگرانی های جهانی را برطرف کند ضمن حمایت از اجرای آن، باید از دولتمردان سوپر انقلابی ایران سؤال کرد که به کدام مجوز شرعی، عقلی وقانونی، با تأخیر چند ماهه در پذیرش تبادل سوخت، موجب به هدر رفتن فرصت های فراوان شده و هزینه های گزاف به ملت ایران تحمیل کرده اند؟ آیا آنها نمی توانستند در همان مراحل اولیه، تن به این توافق بدهند تا به مرحله فعلی نرسند؟ دولتمردان کم خِرد وخودخواه ایران، به جای باج دهی به کشورهای نه چندان مهم و فرصت دهی به آنها برای امتیازگیری دو طرفه از ایران وگروه ۱+۵، می توانستند مستقیما با تصمیم گیران اصلی ـیعنی همان کشورهایی که اجرای توافقنامه تهران به تایید آنها موکول شده است ! ـ توافق کنند تا هزینه کمتری توسط ملت ایران پرداخت شود.این موضوع ، در کیفر خواست طولانی ملت ایران علیه کودتاگران گنجانده می شود ودر اینده ای نه چندان دور، پاسخگویی به آن از کودتا گران مطالبه خواهد شد.
اما ازسوی دیگر به نظر می رسد برای اجرای این توافق نامه، اراده جدی در ایران وجود ندارد. مهم ترین سند برای اثبات این ادعا، فخر فروشی وقیحانه مدیر مسئول کیهان به بهانه توافق نامه اخیر تهران است . حسین شریعتمداری که باید او را سخنگوی افراطی ترین فراکسیون کودتاگران نامید، در سرمقاله امروز خود به نکاتی اشاره کرده است که بی شباهت به بهانه جویی های او در اوایل پاییز ۸۸ برای توجیه مخالفت با ارسال اورانیوم سه ونیم در صد به فرانسه نیست.
نقش آفرینی اخیر حسین شریعتمداری، ثابت می کند که حل مسئله هسته ای، برای کودتاگران اهمیت زیادی ندارد بلکه آنها به دنبال آن هستند که در چهار هفته باقیمانده تا سالگرد کودتا، جهانیان را به امکان حل مسئله هسته ای امیدوار سازند و از این طریق از فشارهای احتمالی خارجی بر خود به خاطر موج فزاینده سرکوب در آستانه ۲۲خرداد، بکاهند. ظاهرا اراده دولتمردان برای توسل به بازداشت، اعدام وسایر روشهای سرکوب به منظور جلوگیری از تحرکات جدید در نخستین سالگرد کودتا، بسیار جدی است.
آنها نه تنها تصمیمی برای پذیرش در خواست کروبی و موسوی وصدور مجوز راهپیمایی ندارند بلکه با از سرگیری بازداشتها و احضارها و حتی تهدید به گسترش اعدام ها می خواهند فضای پلییسی برکشورحاکم نمایند؛ اما آنچه آنها را نگران می سازد تلاش انسانی برخی رسانه های جهانی و تعدادی از مجامع حقوق بشری برای انعکاس واقعیات ایران و پیشرفت های جنبش سبز می باشد لذا با تنظیم عجولانه سناریوی تبادل سوخت به دنبال امید آفرینی کاذب در افکار عمومی جهانی هستند.
کودتاگران که می دانند احتمال دسترسی آنها به سلاح هسته ای، خواب را از چشم همه انسان دوستان در جهان ربوده است با طراحی جدید و نه چندان غرور آفرین خویش، سرگرم سازی ملت ها و دولت ها به احتمال حل این دغدغه بزرگ را در دستور کار خود قرار داده اند تا ازاین طریق، موضوع سرکوب مخالفان در ایران و نقض گسترده حقوق بشر راتحت الشعاع قرار دهند.
تحولات سال گذشته، کودتاگران را از فریب مردم ایران ناامید ساخته است زیرا ملتی که فریب «رأی سازی قلابی کودتا کران» را نخورد قطعا تحت تأثیر سناریو سازی های ناشیانه آنها در موضوع هسته ای قرار نخواهد گرفت؛ اما گویا امیدواری به فریب برخی «دولت های امتیاز خواه»، سران دولت کودتا را به طراحی برای انحراف اذهان آنان از سرکوب های جدید در آستانه سالگرد کودتا تشویق کرده است. پس به هوش باشیم که در دام کودتاگران نیافتیم وخود را بیش از حد به محتوای توافق اخیر سرگرم نکنیم زیرا همه ما در آستانه ۲۲خرداد وظایف بزرگتری داریم.
سید مجتبی واحدی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر