حقوق عمومی مردم چیست؟
کجاست رفتاری که علی(ع) با عقیل داشت؟
ادامه راه سبز«ارس»: نامه زیر را یکی از کشاورزان ورامینی، در پاسخ به اظهارات اخیر محمدجواد لاریجانی نوشته که از طریق دوستان وی برای «موج سبز آزادی» ارسال شده است:
حنان ابن سدیر صیرفی می‌گوید از امام صادق(ع) شنیدم که فرمود: « هنگامی که پیامبر توسط روح‌الامین با خبر شد که مرگ او نزدیک است دستور داد مردم در مسجد حاضر شوند و سپس بالای منبر رفت و پس از اعلام خبر مرگ خود فرمود "به حاکمان بعد از خودم، خدا را در مورد امت خود یادآور می‌شوم، مبادا مردم را رحم نکنند (و مورد ظلم قرار دهند)؛ ترتیبی دهند تا بزرگان امت مورد احترام و اکرام و ضعیفان آنان مورد شفقت و ترحم و عالمان و دانشمندان مورد تکریم قرار گیرند."
هدف نگارنده با این مقدمه پاسخی است به مطالب اخیر جناب آقای دکتر جواد لاریجانی که البته خود از خاندان علم و اجتهاد است. قطعاً ایشان بیشتر از حقیر به واژه‌نامه‌های فقهی و دینی آگاهی دارند و با توجه به منصب معاونت "حقوق بشر" قوه‌قضائیه نیز انتظار از او مضاعف است.
اینجانب هدفم صرفاً دفاع از میرحسین موسوی، سید سبز پوشان نیست؛ بلکه دفاع از حیثیت و ارزش‌های انقلاب است که آقای جواد لاریجانی نخست وزیر مورد اعتماد امام خمینی را با یکی از خبیث‌ترین و منفورترین چهره‌های سیاسی یکصد ساله اخیر مقایسه می‌کند.
جناب آقای لاریجانی، موسوی در روز قدس، از چهره‌های عبوس و خشن که بسوی او تاختند نیز با مهربانی عبور کرد و گفت: "آنان را دوست دارم." قطعاً شما را هم دوست دارد؛ در این مجال بسیاری از مطالب نمی‌گنجد ولی چند نکته را جهت یادآوری جناب‌عالی معروض می‌شوم:
اول اینکه در سوابق انقلابی میرحسین موسوی هیچگونه ابهامی وجود ندارد و وی هیچگونه عملی را علیه نظام مرتکب نشده که شما او را با رجوی مقایسه می‌کنید.
دوم اینکه او در تمام دوران مسئولیتش، از امکانات بیت‌المال، کسب ثروت ننموده و صادقانه و با افتخار در خدمت جامعه بوده است.
سوم اینکه آقای موسوی در تمامی بیانیه‌های خود اشاره به دفاع از حقوق مردم دارد، نه دفاع از حق شخصی خود.
بنابر این شما نیز بهتر از همه می‌دانید که مهندس موسوی برای به دست آوردن قدرت پا به عرصه انتخابات نگذاشت؛ بلکه با هدف اصلاح امور که به نا کجا آباد می‌رفت و می‌رود آمد و بر خلاف رأی مردم ملت ایران، آنچه شد که همه دیدند.
علی‌ایحال با صراحت بیشتر بگویم، شما به عنوان مدافع حقوق بشر آیا مبنای شرعی و یا حقوقی برای تصرفات اراضی دولتی که بخشی از بیت‌المال است را در شهرستان ورامین دارید؟!
جناب‌عالی که فرصت شغلی بسیاری از تحصیل‌کردگان علوم کشاورزی شهرستان را غصب نموده‌اید، با کدام ادله تکیه بر کرسیِ حقوق‌بشر زده‌اید؟
آیا بیوه زنان و روستازادگان روستای "مبارکیه ورامین" هیچ حقی از اراضی در تصرف شما ندارند و یا اینکه شما حق قانونی آنان را پرداخت کرده‌اید؟! تاکنون به این مسئله اندیشیده‌اید که اگر کشاورز سالخورده‌ای قسمتی از اراضی دولتی را تصرف نماید و یا چاه غیر مجاز حفر نماید با او چه رفتاری می‌شود؟! ولی پرونده‌های تخلف شما در ادارات منابع طبیعی و امور آب شهرستان مسکوت مانده است!
البته این سوال از دو نماینده فعلی و پیشین شهرستان ما در مجلس نیز هست که چرا از حقوق موکلین خود دفاع نکرده‌اند؟
در پایان گفتنی است که البته انتظار نمی‌رود اخوی شما، بقول خودتان آقا صادق؛ رفتاری با شما داشته باشد که "علی(ع) با عقیل" در داستان معروف داشت.
کجاست رفتاری که علی(ع) با عقیل داشت؟
ادامه راه سبز«ارس»: نامه زیر را یکی از کشاورزان ورامینی، در پاسخ به اظهارات اخیر محمدجواد لاریجانی نوشته که از طریق دوستان وی برای «موج سبز آزادی» ارسال شده است:
به نام خدا
حنان ابن سدیر صیرفی می‌گوید از امام صادق(ع) شنیدم که فرمود: « هنگامی که پیامبر توسط روح‌الامین با خبر شد که مرگ او نزدیک است دستور داد مردم در مسجد حاضر شوند و سپس بالای منبر رفت و پس از اعلام خبر مرگ خود فرمود "به حاکمان بعد از خودم، خدا را در مورد امت خود یادآور می‌شوم، مبادا مردم را رحم نکنند (و مورد ظلم قرار دهند)؛ ترتیبی دهند تا بزرگان امت مورد احترام و اکرام و ضعیفان آنان مورد شفقت و ترحم و عالمان و دانشمندان مورد تکریم قرار گیرند."هدف نگارنده با این مقدمه پاسخی است به مطالب اخیر جناب آقای دکتر جواد لاریجانی که البته خود از خاندان علم و اجتهاد است. قطعاً ایشان بیشتر از حقیر به واژه‌نامه‌های فقهی و دینی آگاهی دارند و با توجه به منصب معاونت "حقوق بشر" قوه‌قضائیه نیز انتظار از او مضاعف است.
اینجانب هدفم صرفاً دفاع از میرحسین موسوی، سید سبز پوشان نیست؛ بلکه دفاع از حیثیت و ارزش‌های انقلاب است که آقای جواد لاریجانی نخست وزیر مورد اعتماد امام خمینی را با یکی از خبیث‌ترین و منفورترین چهره‌های سیاسی یکصد ساله اخیر مقایسه می‌کند.
جناب آقای لاریجانی، موسوی در روز قدس، از چهره‌های عبوس و خشن که بسوی او تاختند نیز با مهربانی عبور کرد و گفت: "آنان را دوست دارم." قطعاً شما را هم دوست دارد؛ در این مجال بسیاری از مطالب نمی‌گنجد ولی چند نکته را جهت یادآوری جناب‌عالی معروض می‌شوم:
اول اینکه در سوابق انقلابی میرحسین موسوی هیچگونه ابهامی وجود ندارد و وی هیچگونه عملی را علیه نظام مرتکب نشده که شما او را با رجوی مقایسه می‌کنید.
دوم اینکه او در تمام دوران مسئولیتش، از امکانات بیت‌المال، کسب ثروت ننموده و صادقانه و با افتخار در خدمت جامعه بوده است.
سوم اینکه آقای موسوی در تمامی بیانیه‌های خود اشاره به دفاع از حقوق مردم دارد، نه دفاع از حق شخصی خود.
بنابر این شما نیز بهتر از همه می‌دانید که مهندس موسوی برای به دست آوردن قدرت پا به عرصه انتخابات نگذاشت؛ بلکه با هدف اصلاح امور که به نا کجا آباد می‌رفت و می‌رود آمد و بر خلاف رأی مردم ملت ایران، آنچه شد که همه دیدند.
علی‌ایحال با صراحت بیشتر بگویم، شما به عنوان مدافع حقوق بشر آیا مبنای شرعی و یا حقوقی برای تصرفات اراضی دولتی که بخشی از بیت‌المال است را در شهرستان ورامین دارید؟!
جناب‌عالی که فرصت شغلی بسیاری از تحصیل‌کردگان علوم کشاورزی شهرستان را غصب نموده‌اید، با کدام ادله تکیه بر کرسیِ حقوق‌بشر زده‌اید؟
آیا بیوه زنان و روستازادگان روستای "مبارکیه ورامین" هیچ حقی از اراضی در تصرف شما ندارند و یا اینکه شما حق قانونی آنان را پرداخت کرده‌اید؟! تاکنون به این مسئله اندیشیده‌اید که اگر کشاورز سالخورده‌ای قسمتی از اراضی دولتی را تصرف نماید و یا چاه غیر مجاز حفر نماید با او چه رفتاری می‌شود؟! ولی پرونده‌های تخلف شما در ادارات منابع طبیعی و امور آب شهرستان مسکوت مانده است!
البته این سوال از دو نماینده فعلی و پیشین شهرستان ما در مجلس نیز هست که چرا از حقوق موکلین خود دفاع نکرده‌اند؟
در پایان گفتنی است که البته انتظار نمی‌رود اخوی شما، بقول خودتان آقا صادق؛ رفتاری با شما داشته باشد که "علی(ع) با عقیل" در داستان معروف داشت.
یک کشاورز از ورامین
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر