۱۳ آبان، نماد مبارزه با استبداد و استکبار
درتاریخ ایران قبل از انقلاب هرچه به گذشته رجوع می کنیم ملت در یوغ استبداد و نفوذ بیگانگان بوده است. با عبور اروپا از قرون وسطی و وارد شدن آن در انقلاب صنعتی، کشورهای در حال توسعه شان برای کسب مواد اولیه صنعت و به دست آوردن ثروت، دست به سوی کشورهای فقیر که دارای منابع زیر زمینی و روزمینی بودند دراز کردند زیرا این کشورها خود عاجز از بهره وری و بهره بردای از منابع خود بودند و این عجز و ناتوانی در نتیجه استبداد حکام کشورها و علی الخصوص ایران بود.از دوران صفویه به تدریج کشورهای اروپایی چشم به سوی منابع ایرانی دوخته و کم کم به نوعی چترشان را بر آسمان ایران گستراندند که در دوره قاجاریه تداوم داشت و همین تداوم باعث عجز حکومت در مقابل بیگانگان و قبایل تجریه طلب شد. عجز و ناتوانی شاهان قاجاری باعث شد که قسمت هایی از ایران در قالب عهدنامه های گوناگون جدا شده و حاکمان نیز توان مقابله با این نابسامانیها را نداشت همین نابسامانیها باعث واکنش مردمی شد که در رفت و آمد به اروپا شاهد پیشرفت و ترقی آنها بودند و از طرفی تحصیلکرده های فرنگ برگشته نیز نابسامانیها را می دیدند و و جود رهبرانی اصلاح طلب از جمله امیر کبیر و قائم مقام فراهانی و تنی چند از اندیشمندان و روحانیون حق طلب در مقابل این نابسامانیها سر تعظیم فرو نیاوردند که اعتراضات و اتحاد این نیروها باعث پیدایش انقلاب مشروطه شد.
پیدایش انقلاب مشروطه برای عدالت و دموکراسی و مبارزه با استبداد و مداخله بیگانگان بود اما عدم استراتژی مناسب رهبران برای جامعه ایرانی باعث گسست در بین نیروهای مبارز گردید که در نتیجه به برگشت دوباره استبداد انجامید و این استبداد و دیکتاتوری تا سال ۵۷ ادامه داشت هر چند در دوره هایی فضای باز و آزاد به وجود آمد و نهضت ملی به عنوان یک نهضت آزادی خواهی و اصلاح طلب به عرصه آمده. اما در این زمان نیز عدم بینش و استراتژی احزاب و گروهها و تمایل رهبرانی به سوی حکومت باعث شکست این نهضت آزادی خواهی گردید.
مردم مبارز ایران که این بار آگاه شده بودند و نسبت به حضور و مداخله بیگانگان و استبداد داخلی حساس شده و در نتیجه این مبارزات به انقلاب سال ۵۷ انجامید. با پیروزی انقلاب و انتخاب دولت موقت و در پیش گرفتن مشی مسالمت جویانه دولت موقت در مقابل غرب ، دانشجویان و مبارزان انقلابی جوان به این سیاست دولت انتقاد داشتند. زیرا وحشت این بخش از مبارزان از این بود که مبادا کودتای ۲۸ مرداد دوباره تکرار شود. در واقع ۱۳ آبان مولود جریان دانشجویی روشنفکری بود که خود را پای بند به اسلام و ارزش های انقلاب می دانست و در هراس تکرار کودتای ۲۸ مرداد بود.
واقعه ۱۳ آبان ۵۸ به نماد مبارزه با استکبار و در راس ان آمریکا انجامید که به تسخیر سفارت آمریکا منجر شد. رهبران و سران مبارزه با استکبار را کسانی برعهده داشتند که امروز در گوشه های زندان به سر می برند. اما در تقابل با ۱۳ آبان جریانی شکل گرفت که در سال های بعد به اصل مردم سالاری در نظام جمهوری اسلامی به تقابل برخاست و باعث پیدایش جریان انقلاب فرهنگی گردیدند. باید بدانیم که رویداد ۱۳ آبان ۵۸، ماهیتی آزادی خواهی ، ضد استبدادی و ضد استکباری داشت که به خصوص امروز ضرورت دارد مورد تجزیه و تحلیل و شناخت قرار گیرد .
اما در نزدیکی ۱۳ آبان ۸۸ دستگاه اجرایی کشور برای برقراری رابطه آمریکا با ذوق زدگی تمام در حال اقدام است و باید بدانیم که جریان دانشجویی در سال ۵۸ به دلیل احساس خطر نسبت به وقایع تاریخی مانند کودتای ۲۸ مرداد اقدام به تسخیر سفارت آمریکا کرد و در سال 76 وارد فاز اصلاحات شد. در سال ۸۸ متهم به انقلاب مخملی است و به همین جهت نباید دور از انتظار باشد که 13 آبان به نماد آزادی همان مبارزانی تبدیل گردد که امروز به خاطر دفاع از قانون اساسی و حقوق ملت ایران دربندند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر