نوشته تازه اي از تاجزاده كه به شهداي سبز 88 تقديم نموده:
مغالطههای سیاسی
مغالطههای سیاسی
. ادامه راه سبز(ارس): در ادامه انتشار مجموعه مقالاتی که مصطفی تاج زاده در دوران مرخصی خود تحریر کرده است، یادداشت جدیدی با عنوان “مغالطههای سیاسی” منتشر شد.
تاجزاده در اين مقاله آورده است: «جناح حاکم کاملاً حق دارد که رژیم محمدرضا شاهی را به برپایی انتخابات نمایشی و تشکیل مجالس فرمایشی، سانسور گسترده مطبوعات، انحلال احزاب، سرکوب هر گونه تظاهرات مردمی، تعطیلی اتحادیه‌ها و سندیکاها، ایجاد محدودیت در حوزه و دانشگاه، اعمال شکنجه در زندان‌ها، تیراندازی به سوی معترض بی‌سلاح و بی‌پناه، حاکمیت تک‌صدایی و تک‌حزبی، توسعه فساد در درون حکومت و بیرون آن، گسترش بی‌بند و باری در جامعه به ویژه نسل جوان و غیر قابل نقد و انتقاد دانستن مقام سلطنت که همه قدرت را قبضه کرده بود و در عین حال پاسخگوی هیچ کس نبود، متهم کند. ولی از خود آنان می‌پرسم که در سال 1388 کدام یک از اعمال و سیاست‌های فوق را خودشان اجرا نکردند؟ آیا مردم ایران انقلاب کردند تا آدم‌‌ها تغییر کنند، اما سیاست‌ها، روش‌ها و مناسبات همچنان ثابت بماند و حقوق آن‌ها نقض نشود؟»
سيد مصطفي تاج زاده اگرچه این روزها از درد دیسک کمر و طی نشدن دوران درمان بعد از عمل جراحی (به دلیل بازگردانده شدن به زندان) رنج می برد، ولی کماکان محکم استوار کودتای خرداد ۸۸ را محکوم می کرده و این یادداشت را “ به شهدای ۸۸ ایران سبز که قربانی تمامیت‌خواهی جناح حاکم شدند” تقدیم کرده است. متن کامل این یادداشت را با فرمت pdf درادامه دريافت نماييد:
تقدیم به شهدای ۸۸ ایران سبز که قربانی تمامیت‌خواهی جناح حاکم شدند
مقدمه
اندیشه و عملکرد هر فرد، گروه و جناح سیاسی را می‌توان از زوایای گوناگون مورد بررسی قرار داد. معمول‌‌ترین روش، سنجش دیدگاه و رضایت شهروندان درباره رفتار و گفتار بازیگران عرصه سیاست است که از طریق نظرسنجی‌ها یا میزان آرای کسب شده در انتخابات آزاد و منصفانه مشخص می‌شود. شیوه دیگر بررسی شعارها و وعده‌های دوران تبلیغات انتخاباتی نامزدها و مقایسه آن‌ها با عملکرد گروه پیروز است که می‌تواند صداقت یا تظاهر نامزدها و واقع‌بینانه یا رویایی بودن شعارهای آنان را نشان دهد. اما من در این مقاله قصد دارم از منظر دیگری به ارزیابی رفتار و گفتار جناح حاکم بپردازم و می‌کوشم معیارهایی پیشنهاد دهم که صرفاً به کار بررسی عملکرد جناح مذکور نیاید، بلکه با مراجعه به آن، بتوان مواضع و عملکرد همه اشخاص، احزاب و جناح‌ها، از جمله رهبران و فعالان جنبش سبز را بررسی کرد. البته همان گونه که ملاحظه خواهد شد، خود آن معیارها را درباره جناح حاکم شرح و بسط داده‌ام. ملاک‌های مورد نظر من عبارتند از:
الف) میزان سازگاری گفتار یک جناح با رفتار آن
ب) انسجام منطقی دیدگاهها و مواضع
ج) مغالطههای سیاسی بازیگران عرصه سیاست
د) یگانگی یا دوگانی معیارها (استانداردهای دوگانه)
ه) گفتمان زنده و گفتمان شکست خورده سیاسیون
در این مقاله قصد ندارم از تحقق یا عدم تحقق وعده‌ها و شعارهای انتخاباتی و نیز میزان رضایت یا نارضایتی قشرهای مختلف از عملکرد جناح حاکم سخن بگویم. چرا که مقصود من فراتر از نقد جناح مذکور، ارائه معیارهایی است که بی‌توجهی به آن‌ها موجب آسیب‌پذیری عرصه سیاست‌ورزی در ایران می‌شود. به همین دلیل سپاسگزار خواهم شد صاحب‌نظران، ملاک‌های پیشنهادی من و نیز مصادیق آن‌ها را نقد، اصلاح و تکمیل کنند تا چارچوب مناسبی برای ارزیابی دیدگاه و عملکرد فعالان سیاسی فراهم شود. بحث درباره این معیارها می‌تواند همة بازیگران عرصه سیاست، از جمله خود ما، کمک کند تا مسئولانه‌تر عمل نماییم و دچار تناقض در گفتار و نظر، عدم انسجام درونی دیدگاهها، استنتاج‌های نادرست سیاسی، دوگانگی معیارها و سایر ضعف‌ها و خطاهایی که در جریان کشمکش با رقبا معمولاً آن‌ها را یا فراموش می‌کنیم یا بنا به عادت دیرینه با «فرافکنی» انکارشان می‌کنیم و یا اساساً مانع طرح آن‌ها می‌شویم، با این استدلال (و در واقع با این بهانه) که «نقد درونی» موجب سوءاستفاده رقیب در این برهه حساس می‌شود. به این ترتیب از شناخت نقاط ضعف و در نتیجه راه‌حل‌های مطلوب باز می‌مانیم و در نهایت به تکرار گذشته می‌پردازیم یا به انحراف می‌رویم یا در بهترین حالت سرعت پیشرفت ما کُند می شود، زیرا تجربیات ما انباشت نمی‌شود.
متن کامل مقاله «مغالطه هاي سياسي»
جهت دريافت (فايل pdf) بر روي تصوير زير كليك نماييد
جهت دريافت (فايل pdf) بر روي تصوير زير كليك نماييد
حجم فايل جهت دانلود 298 كيلوبايت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر