بر مجروحان حوادث پس از انتخابات چه می گذرد: «زندگی، زخم ، عفونت و امیدواری»؛ با دیدن زندگی هر مجروح هزار بار در دل می گویم کشته شده ها خیال شان راحت شده؛ اما کسی که جانش گلوله خورده ، نخاعش قطع شده، زخم بستر گرفته و قدرت راه رفتن و حتی حرف زدن از او گرفته شده چگونه می خواهد زندگی کند؟ در این یک ساله بر کسانی که در جریان حوداث پس از انتخابات مجروح شده اند؛ تیر خورده اند، چه دردی را متحمل شده اند و بر خانواده هایشان چه گذشته است؟ ادامه مطلب...
انتشار متن کامل ویرايش دوم منشور جنبش سبز: «نسخه اولیه این منشور در بیانیه ۱۸ میرحسین موسوی آمده بود. آنزمان موسوی صاحبنظران را به نقد و بررسی این منشور و کمک به تقویت و تنقیح آن دعوت نمود. پس از آن بیش از یکصد نفر از کارشناسان و صاحبنظران حوزه‌ های مختلف پیرامون منشور نقدها و بررسی های خود را ارایه کردند. نسخه ویراسته شده به امضای امضای موسوی و کروبی رسیده شده بود و به امانت نزد شورای هماهنگی راه سبز امید قرار گرفته بود تا در موقع مقتضی منتشر شود.» ادامه مطلب...
روزی که پا در عرصه مبارزه با سیاه پرستان گذاشتم، به خوبی از سرنوشت احتمالی خود آگاه بودم. از سیاه پرستان، انتظاری جز قتل و اعدام و مرگ نداشته و ندارم. از سیاهی متنفر بودم. آنقدر متنفر بودم که برای دیدن لبخندهای سبز بر لبان هموطنم، از جان خود نیز گذشته بودم. من از مرگ نمی ترسم. از اعدام نمی ترسم. مرگ من آغاز رویش جوانه های سیاه ستیز و پراکنش قاصدکهای صلح سبز خواهد بود. ای هموطن! اگر روزی سیاه پرستان جان من را نیز ستاندند، بر من سیاه نپوش و اشک نریز، حقم را پس بگیر، همين.
درصورت فيل.تر شدن از اين آدرس استفاده كنيد: http://0ffice.arasdotnet.tk يا http://bekhon.sabzonline.tk

رسانه‌های خرد سبز و رسانه‌های کلان حکومت!

رسانه‌های خرد سبز و رسانه‌های کلان حکومت!


در ایران، خصوصاً پس از کودتای ۲۲ خرداد، تمامی «رسانه‌های کلان» در اختیار حکومت قرار دارند. روزنامه‌های پرتیراژ همه‌گی دولتی یا شبه‌دولتی‌اند. روزنامه‌های مستقل با اندک «انحراف از معیار» توقیف می‌شوند. شبکه‌های رادیو و تلویزیون دائماً مشغول پراکندن پروپاگاندا و دروغ و جنگ روانی حکومت علیه مخالفان داخلی و خارجی‌اند. پارازیت‌های بی‌امان سپاه بر روی امواج رادیویی و ماه‌واره‌ای خارجی سلامت شهروندان را به خطر انداخته. فیلترینگ وب‌سایت‌های منتقد روزبه‌روز تشدید می‌شود. خلاصه این که هر ابزاری که بتواند پیامی را در ابعاد وسیع به جامعه منتقل کند مستقیم یا غیر مستقیم در کنترل حکومت است و باید در راستای سیاست‌های یک نفر، «مقام معظم رهبری»، عمل کند. آن‌چه برای من و شما باقی می‌ماند، «رسانه‌های خُرد» است: ای‌میل، اس‌ام‌اس، وب‌لاگ‌ها، شبکه‌های اجتماعی فیلترشده، دیوارنویسی، اسکناس‌نویسی، تراکت، مچ‌بند سبز، و امثالهم.


حالا مشکل از این‌جا آغاز می‌شود که یک حکومت با تمام سپاه و صدا و سیما و کیهان و ایرنا و درآمد نفت که در دستش است، در برابر رسانه‌های خرد من و شما کم می‌آورد. همه‌ی آن گردن‌کلفت‌ها می‌گویند احمدی‌نژاد، مردم در گوش هم می‌گویند موسوی. آن‌ها دائم به کاربرد «معظم» می‌افزایند، اما مردم بیانیه‌های منتظری را دست‌به‌دست می‌کنند. «معظم له» ولی امر مسلمین جهان است، اما بر روی دیوارهای شهرگویای صفت دیگری است!.

ارباب قدرت چه کنند؟ اول فیلتر می‌کنند و می‌زنند و دست‌گیر می‌کنند و شعار پاک می‌کنند. اما بعد چه کنند؟ یک روزی می‌رسد که بازی «رسانه‌های کلان» را رها می‌کنند و وارد بازی «رسانه‌های خرد» می‌شوند. آن روز، سیزده آبان بود. وقتی تمام سرمایه‌گذاری‌هاشان را بربادرفته دیدند، آمدند و «جنبش سبز علوی» برپا کردند و نمادهای سبز پوشیدند و روی دیوارهای شهر با رنگ سبز نوشتند «مرگ بر آمریکا». اما این چه‌جور تدبیری بود؟

وقتی بلندگو می‌گوید «مرگ بر آمریکا» و مردم می‌گویند «مرگ بر روسیه»، آن بوق‌چی پی می‌برد که رسانه‌اش دیگر اثربخش نیست. تیغش دیگر نمی‌برد. کند شده. حالا می‌آیند و مثل ما دیوارنویسی می‌کنند. چهار ماه سبزها را زدند، حالا خود سبزپوش می‌شوند. قتل ندا را انکار می‌کردند، حالا خود مدعی‌اش هستند. این‌جاست که ما شاهد یک نقطه‌ی عطف در یک سیر تاریخی هستیم. این‌جاست که حکومت به بی‌فایده بودن صدا و سیما، کیهان و ایرنا اعتراف می‌کند. همین‌جاست که معاون صدا و سیما می‌گوید مخاطبان شبکه‌های ماه‌واره‌ای دو برابر شده‌اند.

این پیروزی را نباید ساده از کنارش گذشت. چون روزی که حکومت جواب دیوارنویسی ما را به جای تلویزیون روی دیوار داد، روز اضمحلال ساختار رسانه‌ای حکومت و آغاز یک بازی با نتیجه‌ی قطعی به نفع ماست. روزی که حتا کودتاچی‌ها هم سبز شدند یعنی پذیرفته‌اند که تمامی انکارهای چهارماهه بی‌نتیجه بوده. یعنی زمین بازی را ما به آن‌ها تحمیل کرده‌ایم. و کدام دولت است که بتواند در عرصه‌ی رسانه‌های خرد، با یک ملت برابری کند؟ در مسابقه‌ی دیوارنویسی میان دولت و ملت، برنده از قبل معلوم است! اگر باور نمی‌کنید، به دیوارنویسی‌های «۱۶ آذر» در خیابان آزادی نگاه کنید.

0 نظرات :: رسانه‌های خرد سبز و رسانه‌های کلان حکومت!

آخرين اخبار ارس