بر مجروحان حوادث پس از انتخابات چه می گذرد: «زندگی، زخم ، عفونت و امیدواری»؛ با دیدن زندگی هر مجروح هزار بار در دل می گویم کشته شده ها خیال شان راحت شده؛ اما کسی که جانش گلوله خورده ، نخاعش قطع شده، زخم بستر گرفته و قدرت راه رفتن و حتی حرف زدن از او گرفته شده چگونه می خواهد زندگی کند؟ در این یک ساله بر کسانی که در جریان حوداث پس از انتخابات مجروح شده اند؛ تیر خورده اند، چه دردی را متحمل شده اند و بر خانواده هایشان چه گذشته است؟ ادامه مطلب...
انتشار متن کامل ویرايش دوم منشور جنبش سبز: «نسخه اولیه این منشور در بیانیه ۱۸ میرحسین موسوی آمده بود. آنزمان موسوی صاحبنظران را به نقد و بررسی این منشور و کمک به تقویت و تنقیح آن دعوت نمود. پس از آن بیش از یکصد نفر از کارشناسان و صاحبنظران حوزه‌ های مختلف پیرامون منشور نقدها و بررسی های خود را ارایه کردند. نسخه ویراسته شده به امضای امضای موسوی و کروبی رسیده شده بود و به امانت نزد شورای هماهنگی راه سبز امید قرار گرفته بود تا در موقع مقتضی منتشر شود.» ادامه مطلب...
روزی که پا در عرصه مبارزه با سیاه پرستان گذاشتم، به خوبی از سرنوشت احتمالی خود آگاه بودم. از سیاه پرستان، انتظاری جز قتل و اعدام و مرگ نداشته و ندارم. از سیاهی متنفر بودم. آنقدر متنفر بودم که برای دیدن لبخندهای سبز بر لبان هموطنم، از جان خود نیز گذشته بودم. من از مرگ نمی ترسم. از اعدام نمی ترسم. مرگ من آغاز رویش جوانه های سیاه ستیز و پراکنش قاصدکهای صلح سبز خواهد بود. ای هموطن! اگر روزی سیاه پرستان جان من را نیز ستاندند، بر من سیاه نپوش و اشک نریز، حقم را پس بگیر، همين.
درصورت فيل.تر شدن از اين آدرس استفاده كنيد: http://0ffice.arasdotnet.tk يا http://bekhon.sabzonline.tk

آقا صفار، فقط وجدان با دو چشم بینا میخواهد که شما بی بهره اید!

در پاسخ به سؤال مهم محمدحسین صفارهرندی.

ادامه راه سبز«ارس»: "در خبرها خواندیم که آقای صفار هرندی به خاطر شدت اعتراض دانشجویان نتوانست سخنرانی خود در دانشگاه خواجه نصیر را به پایان برساند. پیش از این هم در دانشگاه تهران همین اتفاق افتاده بود. در هر دو بار همانگونه که رسم مألوف این جریان سیاسی است، ایشان سعی کرد شعارهای دانشجویان علیه خود را با حاضر جوابی و زرنگی خنثی کند اما به نظر می‌رسد که روز به روز قدرت این جادوی "زرنگی" در میان دولتمردان رو به افول است به طوری که آقای صفار این بار حتی مفتضحانه‌تر از بار قبل عملاً مجبور به فرار از سالن سخنرانی شد."

و اما ایشان در حاضر جوابی های خود، سؤالی را مطرح کرد که من حیفم می آید پاسخ خود را دریافت نکند. یکی از فرمول های این جماعت این است که سؤال را با سؤال پاسخ دهند. آقای صفار هم در جواب سؤال دانشجویان که پرسیدند: "دروغگو! شصت و سه درصدت کو؟" ظاهرا از آنجا که می دید پاسخی برای این سؤال ندارد، این سؤال را مطرح کرد که: "اگر خودتان راست گو هستید، بگویید هفتاد و سه نفر کشته هایتان کو؟"

بسیار خوب آقای صفار! ما برعکس شما عادت نداریم سؤال را با سؤال جواب بدهیم. بنابراین سعی می کنم به شما کمک کنم جواب سؤالتان را پیدا کنید. کمیته یی که برای پیگیری وضعیت آسیب دیدگان حوادث پس از انتخابات توسط آقای موسوی و با مسؤولیت آقای دکتر بهشتی شکل گرفت، لیست این هفتاد و سه نفر را با نام و نام خانوادگی و مشخصات منتشر کرده است و حتا عکسهای بسیاری از آنان در سایتهای اینترنتی موجود است که با یک سرچ ساده می توانید ملاحظه بفرمایید. جواب سؤالتان را گرفتید؟

نه! قضیه نباید به همین راحتی باشد. تلاش سازمان یافته یی که جریان سیاسی متبوع شما برای کاستن از لیست شهدای جنبش سبز انجام می دهد، فراتر از یک پرسش ساده است که به همین راحتی پاسخ خود را دریافت کند. از شما می پرسم آقای صفار! اساساً چرا جنابعالی و همفکرانتان بر سر تعداد شهدای جنبش سبز، با ما چانه می زنید؟ با کم کردن از این لیست، به چه هدفی می خواهید برسید؟

مگر شما نبودید که می گفتید هیچ کس را نکشته اید و تمام مقتولان در حوادث پس از انتخابات، توسط سرویس های اطلاعاتی آمریکا و سازمان منافقین کشته شده اند؟ پس چرا شما بر سر تعداد این مقتولان با ما چانه می زنید؟ بروید بگویید خود آمریکایی ها و یا منافقین بیایند از خودشان دفاع کنند ما را قانع کنند که تعداد کشته شدگان کمتر از لیستی است که کمیته ی آقای موسوی منتشر کرده است. نکند خودتان هم به خودتان شک دارید و فکر می کنید این شهدا، توسط عمال و مزدوران خود شما کشته شده اند؟

پس بدانید آقای صفار! اگر شما قرآن را نخوانده اید و فکر می کنید با کم کردن از لیست شهدای جنبش سبز می توانید بار گناهانتان را سبک تر کنید، من به اطلاع شما می رسانم که قرآن می فرماید اگر حتی یک نفر به ناحق کشته شود، مثل این است که همه ی مردم کشته شده اند.

حالا شما فرض کن هفتاد و سه نفر هم نه، هر چند نفر که شما می فرمایید. اصلاً ده نفر. اصلاً یک نفر. مثلا فقط سهراب اعرابی. یا فقط ندا آقا سلطان. یا فقط مصطفی غنیان. یا فقط کیانوش آسا.... یا خلاصه هر کدام که شما خودتان دوست دارید. بله فرض کنید فقط یک نفر به ناحق کشته شده است. باز هم مسؤولیت شما سبک تر نخواهد شد.

=========
پیوندهای مرتبط:
» صفارهرندی از دانشگاه خواجه نصیر هم بیرون انداخته شد + (ویدئو و عکس)

0 نظرات :: آقا صفار، فقط وجدان با دو چشم بینا میخواهد که شما بی بهره اید!

آخرين اخبار ارس