نوشتاری از قدرتالله علیخانی نماينده مجلس:
لااقل، زبان عذرخواهی داشته باشید!
لااقل، زبان عذرخواهی داشته باشید!
. ادامه راه سبز(ارس): این روزها سخنان گوناگونی درمورد آثار و تبعات تحریمهایی که علیه کشورمان وضع شده است، به گوش میرسد و درحالیکه رییس جمهور، این قطعنامهها را :« کاغذ پاره می داند» و به صراحت می گوید:« اینقدر قطعنامه صادرکنید که زیر پایتان علف سبز شود»، مردم اما به تدریج؛ فشارهزینه های زندگی را احساس میكنند و بسیاری از متخصصان امور اقتصادی، نگاه کاملا متفاوتی با نگرش رسمی دولت به این مساله دارند.
آگاهان به امور، برخلاف دولت؛ معتقدند با تحریمهای صورت گرفته به خصوص برای بانک های ایرانی، گشایش اعتبارات مدت دار برای طرفهای خارجی و به خصوص برای طرف ایرانی دچار مشکلات زیادی خواهد شد و مسلما راههای غیررسمی منسوخ شده که هزینههای بالاتر و امنیت کمتری را به همراه دارند جایگزین شیوههای متعارف دریافت و پرداختهای بینالمللی میشود وبا توجه به اینکه شرکتهای خصوصی و دولتی از روش متداول «گشایش اعتبارات اسنادی مدتدار» برای واردات استفاده میکنند، اگر بر سر این راه مانعی ایجاد شود، واردکنندگان - که فعالیت بیشتر آنها برای صنایع داخلی جنبه حیاتی دارد- مجبور خواهند شد از طریق حوالههای ارزی به روش منسوخ «خریدهای نقدی» روی آورند و این شیوه ضررهای زیادی را متوجه وارد کنندهی دولتی و یا خصوصی میکند واین درحالی است که تداوم وضعیت بی ثبات و منجر به افزایش ریسک و ناامنی حتی اگر اختلال جدی در فعالیت بانک ها ایجاد نکند، سببب میشود معاملات بانکی از طریق واسطههای جدید صورت گیرد که این واسطهها هزینه مازادی را بر جریان فعلی دریافت و پرداخت خارجی، تحمیل میکنند و در نهایت این مردم هستند که باید متحمل این هزینه زایی رو به افزایش باشند. ( به استناد گزارش بانک مرکزی؛ مجموع بدهیهای دولت به بانکها و نهادهای داخلی و خارجی حدود ۱۲۷ هزارمیلیارد تومان (۱۲۷ میلیارد دلار) اعلام شده ودر گزارش بانک مرکزی به این نکته اشاره شده است که بانکها از وصول ۴۰ میلیارد دلار مطالبات خود عاجز ماندهاند و بیشترین بدهکاران را دولت و شرکتهای دولتی تشکیل میدهند و این درحالی است كه بازپرداخت نشدن بدهیهای دولت به بانکها، سبب شده که بانکها از تامین اعتبار برای پروژههای اقتصادی عاجز بمانند و این امر سبب کاهش تولید و اشتغال شده است).
وضعیت بغرنج حوزه صنعت نفت هم از جمله نگرانی های جدی اقتصاد متكی به نفت ایران است که تحریمها میتواند اثر سوء مستقیمی بر آن داشته باشد، نمونه عینی بحران در بخش صنعت نفت، در مقایسه با وضعیت این حوزه در ایران با کشورهای همسایه است، چنانکه اکنون کشور کوچک قطر به ترکتازی درحوزه نفتی مشترک پارس جنوبی مشغول و به مدد جذب سرمایه گذاری فراوان خارجی توانسته است۱۱سال زودتر از ایران استخراج گازرا شروع کند وافزون بر ۵۰میلیارد دلار بیشتر از ایران از این میدان مشترک گازی برداشت کند و این مساله، جدای از نگرانی هایی است که بعد از صدور قطعنامه حکایت از کاهش سرمایه گذاری در بخش صنعت نفت دارد که یکی دیگراز تبعات عینی آن در روزهای اخیرخروج قرارگاه خاتم الانبیا از فازهای 15و16 کنسرسیوم توسعه میدان نفتی پارس جنوبی به سبب صدور تحریم های جدید، بوده است و این نگرانی را بوجود آورده است كه بعد از بی نتیجه بودن چشم انتظاری مردم برای پول نفتی كه قرار بود بر سر سفره هایشان بیاید، حالا خود نفت نیز به دلیل بحرانهای بوجود آمده ازسفره اقتصاد این مملكت رخت بربندد!
در کنار این ناکامی های برخاسته از سوء مدیریتها و عدم درک درست از معادلات بین المللی و کوفتن بر طبل انکار، موضوع نرخ بیکاری مساله مهم دیگری است که حتی اگر دولت بر صحت آمار مربوط به آن مهر ابطال بزند، هر خانواده ایرانی با مشاهده فرزند یا فرزندان بیكار خود بر آن صحه میگذارد؛ هرچند آمارها نیز از نوسان نرخ بیكاری طی فصول مختلف سال گذشته( ۱۱.۱ تا ۱۴.۱ درصد ) خبر میدهند.
آنچه گفته شد تنها بخش ناچیزی از مشکلات عدیده ای است که در گیرودار دل نگرانی های آگاهان و رد و انکار دولت و با برچسب «سیاه نمایی»، طعم تلخ خود را به مردم و کشور می چشاند و اگر دراینجا به شكل مختصر بدان اشاره می شود نه برای تخطئه دولت كه برای طرح این پرسش اساسی است كه بالاخره دولت در چه مرحله و موقعیت زمانی تصمیم خواهد گرفت تا به جای انكار حقایق و محكوم كردن دیگران و میل رو به افزایش عدم تمكین نهادهای قانونی یا سخنان مشفقانه دلسوزان، دست به جبران اشتباهات فاحش خود بزند و یا دست كم زبان عذرخواهی در قبال این همه اهمال و ندانم كاری داشته باشد؟ مگر قرار نبود كه این دولت برمدارعدالت بچرخد و علاوه برمتنعم كردن این ملت وفادار به انقلاب و اسلام به «مدیریت جهان» بپردازد؟ پس چه شد آن رفتار خاضعانه و آن زبان متعذری كه مردم در انتظار آن بودند و چه شد آن مهرورزیای كه قراربود مشمول حال شهروندان شود؟ و كجاست آن وضعیتی كه مردم در وعدههای انتخاباتی به دفعات از اوصافش می شنیدند؟
پنج شنبه گذشته، خبرگزاریها گزارش دادند كه مدیرعامل شرکت راه آهن آلمان (DB) ضمن عذرخواهی از مردم، اعلام کرده به مسافران ۳ قطاری که سیستم تهویه ی مطبوع آنها در هفته گذشته از کار افتاده است، ۵۰۰ یورو خسارت پرداخت خواهد کرد. به گفته مدیرعامل این شركت، پرداخت این مبلغ بدون گواهی پزشکی و تنها در صورت اظهار مسافر به اینکه درطول سفر به علت گرمای زیاد دچار ناراحتی شده است، بدون طی مراحل اداری انجام می شود و این مبلغ جدای از ۳۰۰ یورو اعتباری است که پیش از این به هر مسافر برای سفر رایگان پرداخت شده است!
حالا شاید بتوان از رییس محترم دولت پرسید كه آیا مردم كشور ایران هم همچون دیگران مستحق این هستند كه در ازای برخی نامهربانی ها دست كم، انتظارعذرخواهی و جبران مافات را از دولت داشته باشند؟ آیا میتوان دولت را موظف به تامین رفاه مردم و متعهد به عملی كردن وعده هایش دانست و او را به سبب اهمال مورد پرسش و نقد قرار داد؟ حال اگر كسی در پاسخ به این پرسش دچار تردید باشد او را به مقایسه یك كاستی ساده در خطوط راه آهن آلمان با وضعیت متروی تهران متوجه می كنم، وضعیتی كه درآن؛ دولت از ابلاغ قانون برداشت دومیلیارد دلار از حساب ذخیره ارزی جهت توسعه مترو در تهران و كلانشهرهای كشور سرباز زد و كار را به جایی رساند که سرانجام رئیس مجلس بر اساس قانون، آن را ابلاغ کرد اما حتی با این ابلاغیه نیز هنوز کارشکنی های دولت بر سر راه تخصیص این بودجه ادامه دارد، حالا تصور کنید که مردم در گرمای طاقت فرسا و ترافیک ملال انگیز چگونه گرفتار رفتار نامعقولانه دولت و رویکرد لجبازانه آن شده اند بیآنکه دولت با یادآوری شعارهای مهروزانه و عدالتمدارانه به جبران این كارشكنی بپردازد یا حتی زحمت اعتراف به این اشتباه فاحش و عذرخواهی از مردم را به خود بدهد.
آنچه تاكنون در مورد ضرورت داشتن زبان عذرخواهی و اراده برای جبران مافات گفته شد از آن جهت نیست كه كسی درپی گرو كشی سیاسی یا اثبات ناتوانی دولت باشد چرا كه بی تردید نخبگان و شهروندان یك كشورهمگی بیش از تخطئه مدیران و متصدیان امر خواهان موفقیت وانجام درست امور به دست آنان هستند اما سخن بر سر این است كه آیا در شرایطی كه كشور با انواع مشكلات كوچك و بزرگ داخلی وخارجی دست و پنجه نرم می كند و مقام معظم رهبری به كرات بر ضرورت توجه به مشكلات مردم سخن می گویند، بازهم میتوان با تخطئه دیگران و فرار از بار مسوولیتها به حل مشكلات امیدوار بود؟ آیا میتوان با لجبازی و استفاده از ادبیات تند و ناپخته حتی نهادهای قانونی كشور را زیر سوال برد و به مصوبات آنان بی اعتنا بود؟ آیا میتوان بی توجه به سخنان مشفقانه نخبگان و آگاهان به امور سرنوشت كشور را بازیچه معادلات بی اهمیت و هزینه زا كرد؟
بی تردید بیان صادقانه مشكلات برای مردم و قبول اشتباهات، كم كاریها و دست كشیدن از بسیاری سیاست های نادرست گذشته اگرچه ممكن است، دشوار باشد اما از یاد نبریم كه اشتباه، اشتباه است و به بنابر قول مشهور:« اگر برای توجیه یك اشتباه، هزاردلیل بیاوریم، هزار و یك اشتباه، مرتكب شدهایم» و اگر امروز بتوان به نحوی از زیر بار مسوولیت یك اشتباه گریخت، فردا مجبور به دادن هزینه آن هستیم و مهمتراینكه؛ دوام وقوام یك دولت و توفیق آن، در گرو همدلی مردم ونخبگان است و اگرچه تاكنون از خطرات بی توجهی به نخبگان سخن میگفتیم اما اكنون سخن بر سرآن است كه تداوم سیاست و رفتارهای كنونی دولت، طبقات مختلف مردم را نیز به حاشیه می راند و امید به رفع مشكلات را در میان آنها از بین میبرد و اگر قرار باشد درچنین فضایی حتی زبان عذرخواهی و استمالت از مردم نیز درمیان نباشد، معلوم نیست كه تا چه میزان می توان به توفیق در انجام امور، خوشبین بود؟
و اما سخنان (بخوانيم خالي بنديهاي) اخير احمدي نژاد:
یکی از آرزوهایم این است که بنزین تحریم شود
به گزارش ایسنا، محمود احمدینژاد پیش از ظهر امروز در پنجمین جشنواره ملی کارآفرینان برتر خطاب به کشورهای اروپایی با تاکید بر اینکه ما اهل دعوا نیستیم و از بگو مگو و تحریم استقبال نمیکنیم، خاطرنشان کرد: ما اهل دوستی و منطقیم و هرکس با ما دوستی کرده سودش را برده است و باید بدانید که این بداخلاقیها جز اینکه آبروی شما را ببرد اثری ندارد.
احمدینژاد با هشدار نسبت به بازرسی کشتیهای ایرانی، خاطرنشان کرد: هرکس تصمیم بگیرد علیه ملت ایران اقدامی کند و کشتیهای ایرانی را بازرسی کند بلافاصله عکسالعمل ملت ایران را دریافت خواهد کرد که تجربه نشان داده این عکسالعمل پشیمان کننده است.
به گفته احمدینژاد با توجه به چند سال همکاری با سازمانهای بینالمللی در مورد بحث هستهیی، هماکنون ایران مطمئن شده است که این قبیل اقدامات آنها در جهت دشمنی است و هرکس در سناریوی آمریکا علیه ایران شرکت کند دشمنی تلقی شده و پاسخ آن داده میشود.
وی بار دیگر خطاب به این قدرتها گفت: ملت ایران صدها مورد نظیر شماها را دفن کرده و چیزی باقی نمانده است که این مساله با تدبیر و منطق و مدیریت بوده است.
وی همچنین با اشاره به احتمال حمله به چند کشور خاورمیانه تصریح کرد: زورتان به ایران نمیرسد و میخواهید چند فقیر بیچاره را در منطقه مورد هدف قرار دهید که به نتیجهای نمیرسید. بدانید که هر تهدید دشمن مانند گذشته در کارخانه فرهنگسازی ملت ایران تبدیل به فرصت میشود.
وی در ادامه برخی ادعاهای این کشورها در مورد تحریم بنزین را مورد اشاره قرار داد و گفت: میگویند که بنزین را تحریم میکنیم. این از آرزوهای من است که بنزین تحریم شود. ظرف دو روز ۱۷ میلیون لیتر جایگزین میکنیم. همه کارها را انجام دادهایم و کلیدش آماده و در دست ماست. هر چیزی را که میخواهند تحریم کنند ببینند ظرف چند ماه کارآفرینان ما بهترینش را جای آن میگذارند. میخواهید ایمان، اراده، همت، عشق و یک ملت بزرگ را تحریم کنید؟
احمدینژاد افزود: همه قدرتشان همین است. افرادی بدوی و ابتدایی که تنها دندان نشان میدهند. نمیدانند که با چه کسی حرف میزنند و دقیقا همان کاری را میکنند که ما میخواهیم.
وی گفت: نه اینکه ما بخواهیم و یا اینکه دوست داشته باشیم بلکه برنامههایی برای مدیریت جهانی داریم که آنها دقیقا همان کار را انجام میدهند.
احمدی نژاد مثال این مساله را معرفی رژیم صهیونیستی به عنوان رژیمی برای فریب ملتها توسط ایران عنوان کرد که عملکرد این قدرتها دقیقا این حرف را ثابت میکند. ما بدون هزینه به جلو میرویم و بزرگترین دشمنان تاریخی ملت ایران را با کمترین هزینهها به زیر میکشیم.
احمدینژاد همچنین با ابراز تاسف برای این قدرتها که تا این حد سقوط کردهاند، خاطرنشان کرد: امیدواریم این حرفها را بشنوند و خودشان را اصلاح کنند. ما خواهان عدالت و احترام در روابط هستیم که هرکس رعایت نکند خودش را به دره سقوط و نیستی رهنمون شده است.
وی همچنین این قدرتها را نصیحت کرد تا دست از این کارهای خود بردارند و به حقوق ملتها احترام بگذارند و اگر میخواهند در آینده جهان حضور داشته باشند باید خود را اصلاح کنند.
وی با بیان اینکه آنها میدانند ما اهل جنگ و تجاوز نبوده و نیستیم اما اگر کسی دستدرازی کند ملت ایران دستش را از بازو قطع میکند، افزود: ملت ایران در گذشته سرزمینها و ملتها را با لشکرکشی فتح نکرد بلکه با تدبیر و سیاستورزی آنها را به زیر کشید. ما امروز نیز برای مقابله با آمریکا نیاز به جنگ نداریم. تدبیر، فرهنگ و وحدت ایرانی آنها را به زیر میکشد و آنها این مساله را میدانند اما جرأت گفتن ندارند.
وی در ادامه با اشاره به کسری بودجه ۱۴۸۰ میلیارد دلاری آمریکا خاطرنشان کرد: کسری بودجه آمریکا به خاطر تسلط دلار به بازارهای جهانی به معنای برداشتن این رقم از جیب ملتهای دنیاست. آنها میدانند که اگر فرهنگ و تمدن ایران شکوفا شود جایی برای غارتهای گسترده آنها باقی نمیماند. لذا برای مقابله با ما بازی تبلیغاتی درست کردهاند که در این راستا بخشی از روسیه و کشورهای اروپایی و رسانهها را با خود همراه کردهاند که البته کار آنها را خداوند برای ما افشا کرد.
احمدینژاد این سناریو را ایجاد جنگ روانی با این مضمون که ایران قصد ساخت بمب هستهیی دارد مطرح کرد و خطاب به این قدرتها گفت: بیچارهها شما از یک بمب اتمی ایران میترسید؟ شما که چند هزار بمب دارید. این نشان میدهد شما دروغگو، ترسو و فریبکارید.
به گفته وی، این قدرتها از اینکه روح ملت ایران بزرگ شده و بیدار میشود ناراحت و نگرانند و با این قبیل داستانپردازیها و سناریوی حمله به برخی کشورهای خاورمیانه و شلوغ کردن این منطقه میخواهند فلش را به سمت ایران نشانه بگیرند که ایران قصد ساخت بمب دارد.
احمدینژاد با بیان اینکه برخی قدرتهای غربی در ۲۰۰ سال گذشته ایرانیها را از تمدن جهان کنار زدند و گفتند که ما میخواهیم دنیا را درست کنیم چه اقدامی انجام دادند؟ گفت: امروز کدام زن و مرد اروپایی آرامش دارد؟ احترام و عزت کجاست؟ و اصلا کدام زن و مرد در دنیا آرامش دارند؟ آنها همه موجودیت بشر را خرج خودخواهیها، زیادهطلبیها و توسعهطلبیهایشان کردند. کشوری که حدود ۵ میلیون جمعیت دارد با لشکرکشی به کشور ۲۰۰ میلیونی آن را به استثمار کشید و غارت کرد. این روند امروز شکست خورده و امید تمام ملتها به حرکت ملت ایران است که در این راستا باید ایران ساخته و به قلهها رسانده شود.
وی این مساله را نیازمند فداکاری دانست و با اشاره به اینکه کسانی که در اوج هستند حتما از خود گذشتهاند، گفت: امروز کار اصلی ما ساختن ایران و الگوسازی برای همه بشریت است. باید از تمام گردنههای سخت ساختن ایران عبور کنیم و پرافتخارترین اقدام در این راستا ایجاد کار مثبت و سازنده است که عبادت و مجاهدت بزرگی است.
وی خواستار پاسخگویی به نیازهای ملت ایران و الگودهی به جهان توسط کارآفرینان ایرانی شد و گفت: تقاضا برای کالا و ابتکار ایرانی در دنیا روزافزون شده و ما باید سریعتر خودمان را جمع و جور کنیم و با همکاری از این گردنه که به معنای عبور از سرازیری و پیروزیهای پرافتخار برای همه بشریت است تلاش نماییم.
آگاهان به امور، برخلاف دولت؛ معتقدند با تحریمهای صورت گرفته به خصوص برای بانک های ایرانی، گشایش اعتبارات مدت دار برای طرفهای خارجی و به خصوص برای طرف ایرانی دچار مشکلات زیادی خواهد شد و مسلما راههای غیررسمی منسوخ شده که هزینههای بالاتر و امنیت کمتری را به همراه دارند جایگزین شیوههای متعارف دریافت و پرداختهای بینالمللی میشود وبا توجه به اینکه شرکتهای خصوصی و دولتی از روش متداول «گشایش اعتبارات اسنادی مدتدار» برای واردات استفاده میکنند، اگر بر سر این راه مانعی ایجاد شود، واردکنندگان - که فعالیت بیشتر آنها برای صنایع داخلی جنبه حیاتی دارد- مجبور خواهند شد از طریق حوالههای ارزی به روش منسوخ «خریدهای نقدی» روی آورند و این شیوه ضررهای زیادی را متوجه وارد کنندهی دولتی و یا خصوصی میکند واین درحالی است که تداوم وضعیت بی ثبات و منجر به افزایش ریسک و ناامنی حتی اگر اختلال جدی در فعالیت بانک ها ایجاد نکند، سببب میشود معاملات بانکی از طریق واسطههای جدید صورت گیرد که این واسطهها هزینه مازادی را بر جریان فعلی دریافت و پرداخت خارجی، تحمیل میکنند و در نهایت این مردم هستند که باید متحمل این هزینه زایی رو به افزایش باشند. ( به استناد گزارش بانک مرکزی؛ مجموع بدهیهای دولت به بانکها و نهادهای داخلی و خارجی حدود ۱۲۷ هزارمیلیارد تومان (۱۲۷ میلیارد دلار) اعلام شده ودر گزارش بانک مرکزی به این نکته اشاره شده است که بانکها از وصول ۴۰ میلیارد دلار مطالبات خود عاجز ماندهاند و بیشترین بدهکاران را دولت و شرکتهای دولتی تشکیل میدهند و این درحالی است كه بازپرداخت نشدن بدهیهای دولت به بانکها، سبب شده که بانکها از تامین اعتبار برای پروژههای اقتصادی عاجز بمانند و این امر سبب کاهش تولید و اشتغال شده است).
وضعیت بغرنج حوزه صنعت نفت هم از جمله نگرانی های جدی اقتصاد متكی به نفت ایران است که تحریمها میتواند اثر سوء مستقیمی بر آن داشته باشد، نمونه عینی بحران در بخش صنعت نفت، در مقایسه با وضعیت این حوزه در ایران با کشورهای همسایه است، چنانکه اکنون کشور کوچک قطر به ترکتازی درحوزه نفتی مشترک پارس جنوبی مشغول و به مدد جذب سرمایه گذاری فراوان خارجی توانسته است۱۱سال زودتر از ایران استخراج گازرا شروع کند وافزون بر ۵۰میلیارد دلار بیشتر از ایران از این میدان مشترک گازی برداشت کند و این مساله، جدای از نگرانی هایی است که بعد از صدور قطعنامه حکایت از کاهش سرمایه گذاری در بخش صنعت نفت دارد که یکی دیگراز تبعات عینی آن در روزهای اخیرخروج قرارگاه خاتم الانبیا از فازهای 15و16 کنسرسیوم توسعه میدان نفتی پارس جنوبی به سبب صدور تحریم های جدید، بوده است و این نگرانی را بوجود آورده است كه بعد از بی نتیجه بودن چشم انتظاری مردم برای پول نفتی كه قرار بود بر سر سفره هایشان بیاید، حالا خود نفت نیز به دلیل بحرانهای بوجود آمده ازسفره اقتصاد این مملكت رخت بربندد!
در کنار این ناکامی های برخاسته از سوء مدیریتها و عدم درک درست از معادلات بین المللی و کوفتن بر طبل انکار، موضوع نرخ بیکاری مساله مهم دیگری است که حتی اگر دولت بر صحت آمار مربوط به آن مهر ابطال بزند، هر خانواده ایرانی با مشاهده فرزند یا فرزندان بیكار خود بر آن صحه میگذارد؛ هرچند آمارها نیز از نوسان نرخ بیكاری طی فصول مختلف سال گذشته( ۱۱.۱ تا ۱۴.۱ درصد ) خبر میدهند.
آنچه گفته شد تنها بخش ناچیزی از مشکلات عدیده ای است که در گیرودار دل نگرانی های آگاهان و رد و انکار دولت و با برچسب «سیاه نمایی»، طعم تلخ خود را به مردم و کشور می چشاند و اگر دراینجا به شكل مختصر بدان اشاره می شود نه برای تخطئه دولت كه برای طرح این پرسش اساسی است كه بالاخره دولت در چه مرحله و موقعیت زمانی تصمیم خواهد گرفت تا به جای انكار حقایق و محكوم كردن دیگران و میل رو به افزایش عدم تمكین نهادهای قانونی یا سخنان مشفقانه دلسوزان، دست به جبران اشتباهات فاحش خود بزند و یا دست كم زبان عذرخواهی در قبال این همه اهمال و ندانم كاری داشته باشد؟ مگر قرار نبود كه این دولت برمدارعدالت بچرخد و علاوه برمتنعم كردن این ملت وفادار به انقلاب و اسلام به «مدیریت جهان» بپردازد؟ پس چه شد آن رفتار خاضعانه و آن زبان متعذری كه مردم در انتظار آن بودند و چه شد آن مهرورزیای كه قراربود مشمول حال شهروندان شود؟ و كجاست آن وضعیتی كه مردم در وعدههای انتخاباتی به دفعات از اوصافش می شنیدند؟
پنج شنبه گذشته، خبرگزاریها گزارش دادند كه مدیرعامل شرکت راه آهن آلمان (DB) ضمن عذرخواهی از مردم، اعلام کرده به مسافران ۳ قطاری که سیستم تهویه ی مطبوع آنها در هفته گذشته از کار افتاده است، ۵۰۰ یورو خسارت پرداخت خواهد کرد. به گفته مدیرعامل این شركت، پرداخت این مبلغ بدون گواهی پزشکی و تنها در صورت اظهار مسافر به اینکه درطول سفر به علت گرمای زیاد دچار ناراحتی شده است، بدون طی مراحل اداری انجام می شود و این مبلغ جدای از ۳۰۰ یورو اعتباری است که پیش از این به هر مسافر برای سفر رایگان پرداخت شده است!
حالا شاید بتوان از رییس محترم دولت پرسید كه آیا مردم كشور ایران هم همچون دیگران مستحق این هستند كه در ازای برخی نامهربانی ها دست كم، انتظارعذرخواهی و جبران مافات را از دولت داشته باشند؟ آیا میتوان دولت را موظف به تامین رفاه مردم و متعهد به عملی كردن وعده هایش دانست و او را به سبب اهمال مورد پرسش و نقد قرار داد؟ حال اگر كسی در پاسخ به این پرسش دچار تردید باشد او را به مقایسه یك كاستی ساده در خطوط راه آهن آلمان با وضعیت متروی تهران متوجه می كنم، وضعیتی كه درآن؛ دولت از ابلاغ قانون برداشت دومیلیارد دلار از حساب ذخیره ارزی جهت توسعه مترو در تهران و كلانشهرهای كشور سرباز زد و كار را به جایی رساند که سرانجام رئیس مجلس بر اساس قانون، آن را ابلاغ کرد اما حتی با این ابلاغیه نیز هنوز کارشکنی های دولت بر سر راه تخصیص این بودجه ادامه دارد، حالا تصور کنید که مردم در گرمای طاقت فرسا و ترافیک ملال انگیز چگونه گرفتار رفتار نامعقولانه دولت و رویکرد لجبازانه آن شده اند بیآنکه دولت با یادآوری شعارهای مهروزانه و عدالتمدارانه به جبران این كارشكنی بپردازد یا حتی زحمت اعتراف به این اشتباه فاحش و عذرخواهی از مردم را به خود بدهد.
آنچه تاكنون در مورد ضرورت داشتن زبان عذرخواهی و اراده برای جبران مافات گفته شد از آن جهت نیست كه كسی درپی گرو كشی سیاسی یا اثبات ناتوانی دولت باشد چرا كه بی تردید نخبگان و شهروندان یك كشورهمگی بیش از تخطئه مدیران و متصدیان امر خواهان موفقیت وانجام درست امور به دست آنان هستند اما سخن بر سر این است كه آیا در شرایطی كه كشور با انواع مشكلات كوچك و بزرگ داخلی وخارجی دست و پنجه نرم می كند و مقام معظم رهبری به كرات بر ضرورت توجه به مشكلات مردم سخن می گویند، بازهم میتوان با تخطئه دیگران و فرار از بار مسوولیتها به حل مشكلات امیدوار بود؟ آیا میتوان با لجبازی و استفاده از ادبیات تند و ناپخته حتی نهادهای قانونی كشور را زیر سوال برد و به مصوبات آنان بی اعتنا بود؟ آیا میتوان بی توجه به سخنان مشفقانه نخبگان و آگاهان به امور سرنوشت كشور را بازیچه معادلات بی اهمیت و هزینه زا كرد؟
بی تردید بیان صادقانه مشكلات برای مردم و قبول اشتباهات، كم كاریها و دست كشیدن از بسیاری سیاست های نادرست گذشته اگرچه ممكن است، دشوار باشد اما از یاد نبریم كه اشتباه، اشتباه است و به بنابر قول مشهور:« اگر برای توجیه یك اشتباه، هزاردلیل بیاوریم، هزار و یك اشتباه، مرتكب شدهایم» و اگر امروز بتوان به نحوی از زیر بار مسوولیت یك اشتباه گریخت، فردا مجبور به دادن هزینه آن هستیم و مهمتراینكه؛ دوام وقوام یك دولت و توفیق آن، در گرو همدلی مردم ونخبگان است و اگرچه تاكنون از خطرات بی توجهی به نخبگان سخن میگفتیم اما اكنون سخن بر سرآن است كه تداوم سیاست و رفتارهای كنونی دولت، طبقات مختلف مردم را نیز به حاشیه می راند و امید به رفع مشكلات را در میان آنها از بین میبرد و اگر قرار باشد درچنین فضایی حتی زبان عذرخواهی و استمالت از مردم نیز درمیان نباشد، معلوم نیست كه تا چه میزان می توان به توفیق در انجام امور، خوشبین بود؟
=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
و اما سخنان (بخوانيم خالي بنديهاي) اخير احمدي نژاد:
یکی از آرزوهایم این است که بنزین تحریم شود
به گزارش ایسنا، محمود احمدینژاد پیش از ظهر امروز در پنجمین جشنواره ملی کارآفرینان برتر خطاب به کشورهای اروپایی با تاکید بر اینکه ما اهل دعوا نیستیم و از بگو مگو و تحریم استقبال نمیکنیم، خاطرنشان کرد: ما اهل دوستی و منطقیم و هرکس با ما دوستی کرده سودش را برده است و باید بدانید که این بداخلاقیها جز اینکه آبروی شما را ببرد اثری ندارد.
احمدینژاد با هشدار نسبت به بازرسی کشتیهای ایرانی، خاطرنشان کرد: هرکس تصمیم بگیرد علیه ملت ایران اقدامی کند و کشتیهای ایرانی را بازرسی کند بلافاصله عکسالعمل ملت ایران را دریافت خواهد کرد که تجربه نشان داده این عکسالعمل پشیمان کننده است.
به گفته احمدینژاد با توجه به چند سال همکاری با سازمانهای بینالمللی در مورد بحث هستهیی، هماکنون ایران مطمئن شده است که این قبیل اقدامات آنها در جهت دشمنی است و هرکس در سناریوی آمریکا علیه ایران شرکت کند دشمنی تلقی شده و پاسخ آن داده میشود.
وی بار دیگر خطاب به این قدرتها گفت: ملت ایران صدها مورد نظیر شماها را دفن کرده و چیزی باقی نمانده است که این مساله با تدبیر و منطق و مدیریت بوده است.
وی همچنین با اشاره به احتمال حمله به چند کشور خاورمیانه تصریح کرد: زورتان به ایران نمیرسد و میخواهید چند فقیر بیچاره را در منطقه مورد هدف قرار دهید که به نتیجهای نمیرسید. بدانید که هر تهدید دشمن مانند گذشته در کارخانه فرهنگسازی ملت ایران تبدیل به فرصت میشود.
وی در ادامه برخی ادعاهای این کشورها در مورد تحریم بنزین را مورد اشاره قرار داد و گفت: میگویند که بنزین را تحریم میکنیم. این از آرزوهای من است که بنزین تحریم شود. ظرف دو روز ۱۷ میلیون لیتر جایگزین میکنیم. همه کارها را انجام دادهایم و کلیدش آماده و در دست ماست. هر چیزی را که میخواهند تحریم کنند ببینند ظرف چند ماه کارآفرینان ما بهترینش را جای آن میگذارند. میخواهید ایمان، اراده، همت، عشق و یک ملت بزرگ را تحریم کنید؟
احمدینژاد افزود: همه قدرتشان همین است. افرادی بدوی و ابتدایی که تنها دندان نشان میدهند. نمیدانند که با چه کسی حرف میزنند و دقیقا همان کاری را میکنند که ما میخواهیم.
وی گفت: نه اینکه ما بخواهیم و یا اینکه دوست داشته باشیم بلکه برنامههایی برای مدیریت جهانی داریم که آنها دقیقا همان کار را انجام میدهند.
احمدی نژاد مثال این مساله را معرفی رژیم صهیونیستی به عنوان رژیمی برای فریب ملتها توسط ایران عنوان کرد که عملکرد این قدرتها دقیقا این حرف را ثابت میکند. ما بدون هزینه به جلو میرویم و بزرگترین دشمنان تاریخی ملت ایران را با کمترین هزینهها به زیر میکشیم.
احمدینژاد همچنین با ابراز تاسف برای این قدرتها که تا این حد سقوط کردهاند، خاطرنشان کرد: امیدواریم این حرفها را بشنوند و خودشان را اصلاح کنند. ما خواهان عدالت و احترام در روابط هستیم که هرکس رعایت نکند خودش را به دره سقوط و نیستی رهنمون شده است.
وی همچنین این قدرتها را نصیحت کرد تا دست از این کارهای خود بردارند و به حقوق ملتها احترام بگذارند و اگر میخواهند در آینده جهان حضور داشته باشند باید خود را اصلاح کنند.
وی با بیان اینکه آنها میدانند ما اهل جنگ و تجاوز نبوده و نیستیم اما اگر کسی دستدرازی کند ملت ایران دستش را از بازو قطع میکند، افزود: ملت ایران در گذشته سرزمینها و ملتها را با لشکرکشی فتح نکرد بلکه با تدبیر و سیاستورزی آنها را به زیر کشید. ما امروز نیز برای مقابله با آمریکا نیاز به جنگ نداریم. تدبیر، فرهنگ و وحدت ایرانی آنها را به زیر میکشد و آنها این مساله را میدانند اما جرأت گفتن ندارند.
وی در ادامه با اشاره به کسری بودجه ۱۴۸۰ میلیارد دلاری آمریکا خاطرنشان کرد: کسری بودجه آمریکا به خاطر تسلط دلار به بازارهای جهانی به معنای برداشتن این رقم از جیب ملتهای دنیاست. آنها میدانند که اگر فرهنگ و تمدن ایران شکوفا شود جایی برای غارتهای گسترده آنها باقی نمیماند. لذا برای مقابله با ما بازی تبلیغاتی درست کردهاند که در این راستا بخشی از روسیه و کشورهای اروپایی و رسانهها را با خود همراه کردهاند که البته کار آنها را خداوند برای ما افشا کرد.
احمدینژاد این سناریو را ایجاد جنگ روانی با این مضمون که ایران قصد ساخت بمب هستهیی دارد مطرح کرد و خطاب به این قدرتها گفت: بیچارهها شما از یک بمب اتمی ایران میترسید؟ شما که چند هزار بمب دارید. این نشان میدهد شما دروغگو، ترسو و فریبکارید.
به گفته وی، این قدرتها از اینکه روح ملت ایران بزرگ شده و بیدار میشود ناراحت و نگرانند و با این قبیل داستانپردازیها و سناریوی حمله به برخی کشورهای خاورمیانه و شلوغ کردن این منطقه میخواهند فلش را به سمت ایران نشانه بگیرند که ایران قصد ساخت بمب دارد.
احمدینژاد با بیان اینکه برخی قدرتهای غربی در ۲۰۰ سال گذشته ایرانیها را از تمدن جهان کنار زدند و گفتند که ما میخواهیم دنیا را درست کنیم چه اقدامی انجام دادند؟ گفت: امروز کدام زن و مرد اروپایی آرامش دارد؟ احترام و عزت کجاست؟ و اصلا کدام زن و مرد در دنیا آرامش دارند؟ آنها همه موجودیت بشر را خرج خودخواهیها، زیادهطلبیها و توسعهطلبیهایشان کردند. کشوری که حدود ۵ میلیون جمعیت دارد با لشکرکشی به کشور ۲۰۰ میلیونی آن را به استثمار کشید و غارت کرد. این روند امروز شکست خورده و امید تمام ملتها به حرکت ملت ایران است که در این راستا باید ایران ساخته و به قلهها رسانده شود.
وی این مساله را نیازمند فداکاری دانست و با اشاره به اینکه کسانی که در اوج هستند حتما از خود گذشتهاند، گفت: امروز کار اصلی ما ساختن ایران و الگوسازی برای همه بشریت است. باید از تمام گردنههای سخت ساختن ایران عبور کنیم و پرافتخارترین اقدام در این راستا ایجاد کار مثبت و سازنده است که عبادت و مجاهدت بزرگی است.
وی خواستار پاسخگویی به نیازهای ملت ایران و الگودهی به جهان توسط کارآفرینان ایرانی شد و گفت: تقاضا برای کالا و ابتکار ایرانی در دنیا روزافزون شده و ما باید سریعتر خودمان را جمع و جور کنیم و با همکاری از این گردنه که به معنای عبور از سرازیری و پیروزیهای پرافتخار برای همه بشریت است تلاش نماییم.
حجت الاسلام و المسلمین قدرت الله علیخانی در سایت پارلمان نیوز نوشت: در خبرها شنیدم و خواندیم که آقای احمدینژاد رئیسجمهور محترم گفته است که آرزوی من این است که بنزین تحریم شود؛ باور کردنی نیست کسی در این مسئولیت که سوگند یاد کرده است از منافع ملت ایران پاسداری و حفاظت کند چرا به جای آروزی تحریم بنزین برای رفاه بیشتر مردم و رفع گرفتاریهای ایران آرزویی ندارد، چرا برای توسعه ایران آرزو نمیکند؟
به دنبال هر آرزویی که انسان دارد طبعا برای تحقق آن تلاش میکند؛ چرا طوری سخت میگوئید که عدهای تصور کنند که بعضی از مسئولین به جای دیپلماسی فعال در جهت جلوگیری از تصویب قطعنامهها، خدایی ناکرده خود تمایل به تحریمها داشته باشند؟ پس چرا گاهی دیگران را متهم میکنید که چراغ سبز میدهند تا تحریم بکنند؟
من به عنوان یک شهروند دلسوز ایران و انقلاب و نظام جمهوری اسلامی، آرزو میکنم که آقای احمدینژاد یک وقت آرزوی بزرگتری مثل جنگ را نداشته باشد.
آرزو میکنم احمدینژاد یک وقت آرزوی بزرگتری مثل جنگ را نداشته باشد
۴ مرداد ۱۳۸۹ ساعت ۱۶:۵۱